хадзі́ць
1.
2. ходи́ть, дви́гаться;
3. пасти́сь;
◊ хо́дзяць чу́ткі — хо́дят слу́хи;
язы́к гла́дка хо́дзіць — язы́к хорошо́ подве́шен (приве́шен);
х. фе́ртам — ходи́ть фе́ртом;
х. як цень — (за кім) ходи́ть как тень (за кем);
х. хо́дырам — ходи́ть ходуно́м;
х. на галаве́ — ходи́ть на голове́;
х. го́галем — ходи́ть го́голем;
х. ко́зырам — ходи́ть ко́зырем;
х. па стру́нцы — ходи́ть по стру́нке;
х. у агло́блях — ходи́ть в корню́ (кореннико́м);
пад стол пяшко́м х. — под стол пешко́м ходи́ть;
далёка х. не трэ́ба — далеко́ ходи́ть не ну́жно;
х. як пад зямлёй — ходи́ть как под землёй;
х. на па́льчыках — ходи́ть на цы́почках;
х. на часа́х (на пары́) — быть на сно́сях;
па рука́х х. — по рука́м ходи́ть;
х. у запрэ́жцы — ходи́ть в упря́жке;
х. па зямлі́ — ходи́ть по земле́;
х. у пазы́чкі — одолжа́ться;
у зо́лаце х. — в зо́лоте ходи́ть;
х. з то́рбай — ходи́ть по́ миру;
хадзі́ць на за́дніх ла́пках — ходи́ть на за́дних ла́пках;
х. па ні́тачцы — ходи́ть по ни́точке;
галава́ хо́дзіць (ідзе́) кру́гам — голова́ хо́дит (идёт) кру́гом;
ваўко́ў бая́цца — у лес не х. —
хо́дзіць ці́ха, а ду́мае лі́ха —
хто по́зна хо́дзіць, той сам сабе́ шко́дзіць —
хадзі́ў бы ў зло́це, каб не дзі́рка ў ро́це —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)