булава́ ж.

1. в разн. знач. булава́; (старинное оружие — ещё) па́лица;

2. перен., бран. балда́ м. и ж., чурба́н м.;

і да ~вы́ трэ́ба галава́посл. голова́ во вся́ком де́ле нужна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)