булава́ ж.
1. в разн. знач. булава́; (старинное оружие — ещё) па́лица;
2. перен., бран. балда́ м. и ж., чурба́н м.;
◊ і да ~вы́ трэ́ба галава́ — посл. голова́ во вся́ком де́ле нужна́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)