бракава́ць I несов. бракова́ть;
б. тава́р — бракова́ть това́р
бракава́ць II несов., безл., разг. недостава́ть, не хвата́ть;
браку́е сі́лы — недостаёт (не хвата́ет) сил
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)