блудзі́ць несов., прям., перен. блужда́ть, плута́ть;
◊ хто пыта́е, той не блу́дзіць — посл. язы́к до Ки́ева доведёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)