балбату́н, -на́ м., разг.

1. болту́н, тарато́рка м. и ж.; трепа́ч; (словоохотливый весельчак — ещё) балагу́р;

2. (выдумщик) враль, спле́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)