бабёр, -бра́ м.

1. зоол. бобр; бобёр;

2. (мех бобра) бобёр;

пла́ча як б. — пла́чет го́рькими слеза́ми;

заб’е́ш бабра́ — не бу́дзеш мець дабра́посл. убьёшь бобра́ — не бу́дешь иметь добра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)