афо́рміць сов., в разн. знач. офо́рмить; (заключить с соблюдением формальностей — ещё) соверши́ть;
а. насценгазе́ту — офо́рмить стенгазе́ту;
а. кні́гу — офо́рмить кни́гу;
а. дакуме́нты — офо́рмить докуме́нты;
а. на рабо́ту — офо́рмить на рабо́ту;
а. пагадне́нне — офо́рмить (соверши́ть) сде́лку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)