абві́ць сов., в разн. знач. обви́ть;

а. про́вад ізаляцы́йнай сту́жкай — обви́ть про́вод изоляцио́нной ле́нтой;

рака́ ~віла́ ўзго́рак — река́ обвила́ холм;

хмель ~ві́ў дрэ́ва — хмель обви́л де́рево;

дым ~ві́ў страху́ буды́нка — дым обви́л кры́шу постро́йки;

а. шы́ю рука́мі — обви́ть ше́ю рука́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)