пале́так

1. Абложная зямля (Лельч.).

2. Абшар поля, дзе сеюць звычайна адну культуру (БРС); наогул поле, зямля (Ваўк. Сцяшк.); невялікі ўчастак поля (Стаўбц. Прышч.); нязжатая збажына (Глуск. Янк.).

2. Ворнае поле, якое дзеліцца на роўныя часткі (Мін. Зял., Нясв.) для севазвароту (Нясв.).

□ ур. Палетак (лес) і Палеткі (поле) Стаўбц. (Прышч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)