корч

1. Пень ад спіленага ці зламанага дрэва, куста (БРС).

2. Новая зямля на месцы раскарчаванага лесу (Нясв., Слаўг., Шчуч.).

□ ур. Корч (1759) каля с. Азяраны Рагач. (ІЮМ, XXX, ч. 1, № 21, стар. 102), ур. Карчы́ (поле) каля в. Шаламы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)