га́ўнік

У актах.

1. Зямля, якая належала лесніку; месца, дзе жыў ляснік, ляснічы.

2. Ляснічы, наглядчык за лесам (Нас. АУ).

□ ур. Га́ўнінкава (поле) каля в. Серкаўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)