га́ля

1. Адкрытае месца сярод лесу, на балоце; сенажаць (Сал., Стол.).

2. Высокае, адкрытае месца; поле (Стол.).

□ ф.-к Галя ў графстве Горы-Горкі Аршанскага дыстрыкту Полацкага ваяводства (АВАК XIII, 149). Тое ж галь, голь (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)