ЗЛАТАЎРА́ЦКІ Мікалай Мікалаевіч
(26.12.1845, г. Уладзімір, Расія — 23.12.1911),
рускі пісьменнік. Ганаровы акад. Пецярбургскай АН (з 1909). Вучыўся ў Пецярбургскім тэхнал. ін-це. Друкаваўся з 1866. Гал. ў творчасці З. — тэма перадрэформеннай вёскі, у адлюстраванні якой выявіўся яго народніцкі светапогляд (аповесці «Сяляне-прысяжныя», 1874—75, «Вясковыя будні», 1879, раман «Асновы», 1878—83). Аповесць «Залатыя сэрцы» (1877) прысвяціў радыкальна настроенай моладзі.
Тв.:
Собр. соч. Т. 1—8. СПб., 1912—13;
Избр. произв. М., 1947;
Устои. М., 1951;
Воспоминания. М., 1956;
Надо торопиться;
Сироты 305 версты. М., 1961.
Літ.:
Семенкин К.Г. Н.Н.Златовратский. Ярославль, 1976.
т. 7, с. 72
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)