ВАДАП’Я́НАЎ Павел Аляксандравіч
(н. 10.2.1940, в. Паланая Карэліцкага р-на Гродзенскай вобл.),
бел. філосаф. Д-р філас. н. (1983), праф. (1984). Скончыў Ленінградскі ун-т (1967). Працаваў у Ін-це філасофіі і права АН Беларусі, з 1982 у Бел. тэхнал. ун-це. Даследуе філас. праблемы прыродазнаўства, эвалюц. біялогіі і сац. экалогіі. Распрацаваў тэарэтыка-метадычныя асновы канцэпцыі ўстойлівасці біясферы і заканамернасцей яе эвалюцыі.
Тв.:
Устойчивость в развитии живой природы. Мн., 1974;
Экологические последствия научно-технического прогресса. Мн., 1980;
Устойчивость и динамика биосферы. Мн., 1981;
Динамика биосферы и социокультурные традиции. Мн., 1987 (разам з А.І.Зелянковым);
Великий день гнева: Экология и эсхатология. Мн., 1993 (разам з В.С.Крысачэнкам).
т. 3, с. 434
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)