АБО́Л

(грэч. obolos),

1) у Стараж. Грэцыі вагавая адзінка серабра, сярэбраная, потым медная манета (складала ​1/6 драхмы).

2) У Зах. Еўропе ў 2-й пал. 8—10 ст. вагавая адзінка серабра і сярэбраная манета (​1/2 дэнарыя), у 12—15 ст. сярэбраная, у 16—18 ст. білонная або медная манета (​1/2 дэнарыя).

3) У ВКЛ намінал у ​1/2 дэнарыя, чаканены Віленскім манетным дваром у 1545—47, 1554.

Сярэбраны абол 1546 Жыгімонта II Аўгуста (ВКЛ).

т. 1, с. 32

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)