імправізава́ць
1. маст improvisíeren [-vi-] vt; aus dem Stégreif díchten (вершы); erzählen (у размове); síngen* (песню); spíelen (музыку);
2. (выдумляць) áusdenken* vt; phantasíeren vi;
3. разм etw. óhne Vórbereitungen éinrichten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)