чутно́ прысл

1. у знач вык безас man hört, man kann hören;

до́бра чутно́ man kann gut hören, es ist gut zu hören;

было́ чутно́, як яна́ спява́ла man hörte sie sngen;

2. пабоч. слова гл чуваць:

што чутно́? was ist zu hören?, was gibt es Nues?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)