чу́йна
1. (пра слых) scharf; héllhörig (з вострым, тонкім слыхам);
чу́йн сон léichter Schlaf;
чу́йн слых schárfes Gehör;
чу́йнае ву́ха schárfes [gútes] Gehör;
2. (які востра перажывае) zártfühlend, féinfühlig, téilnahmsvoll
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)