Verbum

цаля́ць

1. (трапляць) tréffen* vt;

2. (накіроўваць стрэл, удар) zíelen vi (у што-н nach D);

цаля́ць са стрэ́льбы das Gewéhr ánlegen;

цаля́ць па кім-н auf j-n zíelen, auf j-n ánlegen;

3. перан (намагацца, імкнуцца) (áb)zíelen vi (куды-н auf A); ándeuten vt, ánspielen vi (auf A) (намякаць)