упо́р м

1. Stütze f -, -n, Stützpunkt m -(e)s, -e; тэх nschlag m -(e)s, -schläge; Prllbock m -s, -böcke (чыг);

страля́ць з упо́ру вайск ufgelegt scheßen*;

2.:

рабі́ць упо́р на што (nchdrücklich) hervrheben* [betnen], auf etw. Gewcht lgen, etw. zum Schwrpunkt mchen;

глядзе́ць ва упо́р fixeren vt, nstarren vt;

стрэ́ліць ва упо́р aus nächster Nähe scheßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)