уладкава́ць, уладко́ўваць

1. (наладзіць як след што-н) in Órdnung bríngen*, órdnen vt, régeln vt;

уладкава́ць свае́ спра́вы seíne Ángelegenheiten órdnen [régeln];

2. (каго-н) únterbringen* vt, versórgen vt; j-m éine Stélle verscháffen (на службу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)