Verbum

тырча́ць

1. (вытыркацца) ábstehen* vi (h, s), hervórstehen* vi; hervórragen vi;

валасы́ тырча́ць die Háare stéhen ab [stéhen in álle Ríchtungen, stéhen zu Bérge];

2. (знаходзіцца) разм stécken vi;

тырча́ць пе́рад вачы́ма beständig vor j-s Áugen sein