трыката́ж м
1. (матэрыя) Trikot [tri´ko: і ´trıko] m -s;
2. зборн (вырабы) Trikotágen [-ʒən] pl; Wírkwaren pl; Óbertrikotagen pl (верхні), Úntertrikotagen pl (ніжні, сподні)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)