толк м

1. (сэнс) Sinn m -(e)s;

2. (карысць, вынік) Nútzen m -s, Vórteil m -(e)s;

з толкам verständig; mit Sinn und Vórteil;

без толку sínnlos, únvernünftig; nútzlos, vergébens (без карысці, дарма)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)