Verbum

става́ць

1. (быць дастатковым) (áus)réichen vt, lángen vi;

не става́ць nicht lángen, nicht áusreichen; féhlen vi (адсутнічаць);

2. безас (мець магчымасці, сілы) fähig sein, im Stánde [imstánde] sein (etw. zu tun);

мне не стае́ ча́су es fehlt [mángelt] mir an Zeit;

◊ ко́лькі стае́ мо́цы mit áller Kraft