разве́зці

1. (даставіць у розныя месцы) hínfahren* vt (каго-н); zústellen vt (тавары);

2. безас разм:

даро́гу разве́зла der Weg ist schlámmig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)