прыкава́ць

1. (ланцугом) nketten vt, an die Ktte lgen; fsseln vt, in Fsseln schlgen*;

2. перан erstrren lssen*; fsseln vt; nbeweglich mchen;

страх прыкава́ў яго́ да ме́сца vor Furcht blieb er wie gebnnt stehen; vor Angst knnte er sich nicht vom Fleck rühren;

хваро́ба прыкава́ла яго́ да ло́жка er war durch die Krnkheit an das Bett gefsselt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)