Verbum

правалі́цца, права́львацца

1. (абваліцца) eínstürzen vi (s); herúnterfallen* vi (s), stürzen vi (s) (упасці);

2. разм (не ўдавацца) misslíngen* vi (s), féhlschlagen* аддз vi (пра план); dúrchfallen* vi (s);

правалі́ на іспы́це im Exámen dúrchfallen*, durchs Exámen fállen*;

спра́ва правалі́лася die Sáche schéiterte; die Sáche ist (in sich) zusámmengebrochen;

3. разм (прапасці) verschwínden* vi (s);

◊ ён як скрозь зямлю́ правалі́ўся er war wie vom Érdboden verschwúnden [verschlúckt]