перасялі́ць
1. úmsiedeln vt;
2. (каго-н на іншую кватэру) j-m éine néue Wóhnung zúweisen*, j-n in éiner ánderen Wóhnung únterbringen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)