перакалаці́ць разм

1. (перабіць) álles zerbréchen* [zerschlágen*];

2. (шмат каго пабіць) víele [méhrere] verprügeln;

3. (дрэвы ў садзе) ábschütteln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)