Verbum

паўстава́ць, паўста́ць

1. (пачаць паўстанне) éinen Áufstand begínnen* (супраць каго-н gégen A);

2. (на абарону) sich erhében* (супраць каго-н gégen A);

уве́сь наро́д паўста́ў су́праць захо́пнікаў das gánze Volk erhób sich gégen die Éindringlinge; (абурацца) sich empören (супраць каго-н gégen A);

3. перан (узнікаць, з’явіцца) áufkommen* vi (s), entstéhen* vi (s), in Erschéinung tréten*