пазыча́ць, пазы́чыць (us)leihen* vt; brgen vt (разм) (каму D, у каго bei, von D);

ён пазы́чыў мне 1000 е́ўра er lieh [brgte] mir 1000 uro;

я пазы́чыў гэ́тыя гро́шы ў ся́бра ich habe deses Geld bei inem Freund gelehen [gebrgt]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)