пазбе́гнуць
1. (ухіляцца) (ver)méiden*
яны́ пазбяга́юць адзі́н аднаго́ sie méiden einánder; sie géhen sich aus dem Weg;
пазбе́гнуць памы́лкі éinen Féhler verméiden*; entgéhen*
пазбе́гнуць штра́фу éiner Stráfe entgéhen* [entrínnen*];
пазбе́гнуць небяспе́кі der Gefáhr (
ён пазбяга́е прамо́га адка́зу er weicht éiner óffenen Ántwort aus;
2. (пазбаўляцца) beséitigen
пазбе́гнуць ця́жкасцей Schwíerigkeiten beséitigen [überwínden*];
пазбе́гнуць думкі, што… den Gedánken nicht lóswerden*, dass…
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)