пазбе́гнуць

1. (ухіляцца) (ver)miden* vt;

яны́ пазбяга́юць адзі́н аднаго́ sie miden einnder; sie ghen sich aus dem Weg;

пазбе́гнуць памы́лкі inen Fhler vermiden*; entghen* vi (чаго D);

пазбе́гнуць штра́фу iner Strfe entghen* [entrnnen*];

пазбе́гнуць небяспе́кі der Gefhr (D) entrnnen*; usweichen* vi (каго, чаго D);

ён пазбяга́е прамо́га адка́зу er weicht iner ffenen ntwort aus;

2. (пазбаўляцца) besitigen vt, überwnden* vt;

пазбе́гнуць ця́жкасцей Schwerigkeiten besitigen [überwnden*];

пазбе́гнуць думкі, што… den Gednken nicht lswerden*, dass…

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)