Verbum

падчапі́ць

1. (зачапіць, прычапіць) ánhaken vt (да чаго-н an A);

2. разм (набыць) sich (D) ánschaffen; áufgabeln vt (каго-н);

дзе ты падчапі́ла яго́? разм wo hast du ihn denn áufgegabelt?;

3. перан разм (сказаць што-н з’едлівае) nécken vt (чым-н mit D); hänseln vt (пакепліваць)