Verbum

падляга́ць кніжн., канц. unterlíegen* vi (чаму-н. D);

не падляга́е сумне́нню, што… es bestéht kein Zwéifel, dass…;

гэ́та падляга́е пакара́нню das ist stráfbar;

гэ́та падляга́е знішчэ́нню das ist zu verníchten