неадлу́чна прысл, неадлу́чны

1. (які заўсёды знаходзіцца пры кім-н, чым-н) únzertrennlich, stets ánwesend;

2. (пры якім пастаянна прысутнічаюць дзе-н) ständig, únunterbrochen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)