не
1. nicht; kein (перад
я не пайду́ дамо́ў ich géhe nicht nach Háuse;
гэ́та зусі́м не ціка́вая кні́га das ist kein interessántes Buch;
зусі́м не durcháus nicht; gar nicht; kéineswégs;
ён, а не ты nicht er, sóndern du;
не то́лькі…, але́ і… nicht nur…, sóndern auch…;
не бяда́ nicht so schlimm; macht [tut] nichts; kein Únglück;
2. у спалучэнні з дзеепрыслоўем перадаецца інфінітывам з óhne zu;
не ка́жучы ні сло́ва óhne ein Wort (zu ságen);
3. двайное адмоўе – сцвярджальнае значэнне я не мог не заўва́жыць ich kónnte nicht umhín zu bemérken, ich músste bemérken;
не́льга не пагадзі́цца man muss éinwilligen [zúgeben*];
4. (у самастойным значэнні) nein;
не, я там не быў nein, ich war dort nicht;
не і яшчэ раз не! Nein und ábermals nein!;
дык не ж! áber nein!; nicht doch!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)