наве́яць

1. (пра вецер) zusámmenwehen vt, zúwehen vt;

2. (выклікаць настрой, думкі) éinflößen vt; wáchrufen* аддз vt, heráufbeschwören* vt;

наве́яць тугу́ [сму́так] j-n wéhmütig [tráurig] stímmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)