манда́т м

1. Mandt n -(e)s, -e, Vllmacht f -, -en;

дэпута́цкі манда́т bgeordnetenmandat n;

2. гіст:

краі́на, яка́я ма́е манда́т (на кіраванне якой-н тэрыторыяй) Mandatrstaat m -(e)s, -en;

атрыма́ць манда́т на кірава́нне чым das Mandt über etw. (A) bekmmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)