Verbum

лупі́ць​^I

1. (абдзіраць) (áb)schälen vt; entrínden vt (дрэва);

2. разм (моцна біць) prügeln vt, dréschen* vt;

3. (браць вялікую плату) разм übertéuern vt;

лупі́ць тры ску́ры з каго-н j-n (bis aufs Hemd) áusnehmen* [áusbeuten] vt;

лу́піць мо́цны дождж es gíeßt in Strömen