ківа́ць

1. (што) schütteln vt, rütteln vt;

2. (чым) schütteln vt; nícken vi;

ківа́ць галаво́ю mit dem Kopf nícken [wáckeln]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)