Verbum

кула́к​^I м

1. Faust f -, Fäuste;

сціска́ць кула́кі́ die Fäuste bállen;

пака́зваць кула́к (j-m) die Faust zéigen, (j-m) éine Faust máchen;

велічынёй з кула́к fáustgroß;

2. вайск gebállte Kraft;

3. тэх Nócken m -s, -; Kréuzkopf m -(e)s, -köpfe; Kláue f -, -n;

◊ смяя́цца ў кула́к sich (D) ins Fäustchen láchen;

пакаштава́ць кула́ко́ў Háue kríegen;

даць во́лю кула́ка́м Schläge áusteilen;

заці́снуць каго-н у кула́к j-n sich (D) únterordnen;

не шкадава́ць кула́ко́ў mit vóller [gánzer] Kraft dráufloshauen;

трыма́ць каго-н у кула́ку́ j-n in der Hand háben