Verbum

клін м

1. Keil m -(e)s, -e;

баро́дка клінам Spítzbart m -(e)s, -bärte;

забі́ць клін den Keil (hinéin)tréiben*; перан éinen Keil tréiben*;

замацо́ўваць кліна́мі verkéilen vt;

2. (сукенкі) Zwíckel m -s, -; Bahn f -, -en;

3. с.-г. Ácker m -s, Äcker;

яравы́ клін Sómmeracker m;

азі́мы клін Wínteracker m;

◊ клін клінам выбіва́ць den Téufel mit [durch] Beélzebub áustreiben*;

свет клінам не сышо́ўся на кім-н, чым-н j-d, etw. ist doch nicht éinzig dástehend, es gibt noch víele(s) ándere auf der Welt