кане́чне

1. пабочн. сл. gewíss, natürlich; sélbstverständlich;

2. часц. natürlich; und ob;

кане́чне, што за пыта́нне! das ist doch klar!, kéine Fráge!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)