змо́ўкнуць, змо́ўчаць (still)schwéigen* vt, nicht mehr spréchen*; nichts mehr ságen, verhállen vi (s) (пра гукі);

размо́ва змо́ўкла das Gespräch brach ab;

пе́сня змо́ўкла das Lied verhállte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)