злучы́ць

1. verbínden* vt; veréinigen vt, veréinen vt (аб’яднаць);

злучы́ць па тэлефо́не verbínden* vt;

злучы́ць балта́мі verschráuben vt;

2. (самку і самца) páaren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)