Verbum

злаві́ць fángen* vt, áuffangen* vt;

злаві́ць ры́бу ángeln vt (вудай), físchen vt, Físche fángen*;

злаві́ць по́гляд éinen Blick erháschen;

злаві́ць вы́ падак éine Gelégenheit nútzen;

злаві́ць на сло́ве j-n beim Wort néh men*;

злаві́ць на хлусні́ bei éiner Lüge ertáppen;

злаві́ць мо́мант ábpassen vt; (заспець, застаць) ertáppen vt (bei D, auf D);

злаві́ць на ме́сцы злачы́нства auf fríscher Tat ertáppen;

злаві́ць на гара́чым [свежы́м] учы́нку юрыд in flagránti ertáppen