згаджа́цца, згадзі́цца
1. (даць згоду на што
згаджа́цца на прапано́ву den Vórschlag ánnehmen* [akzeptíeren]; in den Vórschlag éinwilligen; auf den Vórschlag éingehen*;
2. (пагадзіцца з чым
3. (быць прыгодным) táugen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)