зво́льніць
1. entlássen* vt, kündigen vi (каго-н D); ábbauen vt (скараціць);
2. (вызваліць ад чаго-н) enthében* vt (G); befréien vt, entbínden* vt (ад чаго-н von D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)