дэзерці́раваць fáhnenflüchtig wérden [sein]; desertíeren vi (s);

ён дэзерці́раваў да во́рага er ist zum Feind desertíert [übergelaufen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)